متن تصنیف ایرانم :

ایرانم، میهن من، خاک بی همتا

یادگار از خون پاکان، گوهر یکتا

من تو را تا عمر دنیا، من تو را تا هر چه فردا دوست دارم دوست دارم

هر چه باشد هر چه بادا، من تو را مانند گلها دوست دارم دوست دارم

چشم ناپاکان به خاکت کور بادا کور بادا

دست نااهلان ز مُلکت دور بادا دور بادا

چون نسیم از رهگذرها

همچو باد از کوه و صحرا

مثل موج از قعر دریا

رو به هر سو می‌گذارم

نام پاکت می‌نگارم

دل به مهرت می‌سپارم

یک به یک نام دلیران

رادمردان و شهیدان

می‌شمارم می‌شمارم

در هجوم‌ و در سکون‌ها

در میان خاک و خون‌ها

تکیه‌ام بر بیستون‌ها

از شکوه عشق و عرفان

از فروغ علم و ایمان

یاد آرم یاد آرم

دست مهر ایزدی همره و همگام تو

ای اهورایی وطن، زنده بادا نام تو

جواد توکلی